รักของเรา ( The story about you and me ) .... 2 ดาวกว่าๆ ....
.............................หนังส่วนตัวของ คุณผู้กำกับ Alwa ritsila หรือที่รู้จักโด่งดังในวงการในนาม ตัวประกอบ ปิงปิง แต่หนังรักเรื่องนี้คุณปิงปิง ไม่ได้เป็นตัวประกอบอย่างใด หากแต่เป็นพระเอกคู่กับ เจ้าป้าหมื่นดราม่า อย่าง น้องนุ่น dfh ความน่าสนใจก็ย่อมต้องสูงเป็นธรรมดา ใครๆก็อยากรู้ว่าสองคนนี้จะแสดงหนังกันได้สะเด็ดเด่าขนาดใหน ? มองดูแบบผิวเผิน นี่คือหนังที่โรคจิตมากๆ แต่ถ้าวิเคราะห์เจาะลึกกันแล้ว หนังเรื่องนี้ก็คือหนังจิตป่วงเรื่องนึงอยู่ดี ? หนังเล่าเรื่องราวของเพื่อนชายหญิงคู่นึง ที่ห่างหายกันไปหลายปีตั้งแต่เรียนจบ แล้วอยู่มาวันนึง สาวเจ้าก็เกิดคิดถึงเพื่อนชาย อยากกลับมาเจอ อยากขอไปอยู่ด้วยกัน ด้วยเหตุผลบางอย่าง อันนี้ไม่รู้ว่าอิงจากเรื่องจริง หรือเป็นเรื่องแต่งล้วนๆก็ไม่ทราบ แต่รู้สึกว่าหนังมันมีอีโมชั่นมากๆ แล้วก็มีความรู้สึกว่ามัน " จริง " เอามากๆ !! หากแต่ว่ารายละเอียดรายล้อมบางอย่าง ดูแต่งเติมมากไป
.............................ปัญหาประการสำคัญของหนังเรื่องนี้ก็คงคล้ายๆที่เกิดกับหนังอินดี้ หนังทุนต่ำ โฮมเมดเรื่องอื่นๆนั่นแหละมั้ง คือเรื่องของการบันทึกเสียงที่ฟังอู้อี้ไม่ค่อยชัด แล้วก็จงใจใส่เสียงบรรยากาศรอบข้างมากเกินไป ถ้าตัดเสียงออกไปใช้แต่ดนตรีประกอบ หรือซาวเอฟเฟค ที่ทำเองได้ น่าจะทำให้หนังดูดีขึ้นกว่านี้ สำหรับส่วนของการเล่าเรื่องหนังทำได้ดีพอสมควร ปิงปิงลำดับเรื่องออกมาดี ปัญหาหนักกว่าเรื่องบันทึกเสียงก็คือ บทหนังครับ !! หนังรุนแรงมาก จริงๆผมไม่มีปัญหาอะไรกับความรุนแรงของหนังเลย แต่มันเลยเถิด มากเกินไปหรือเปล่า ? เพื่ออะไร ? ฉากบางฉาก สามารถใช้ภาพสัญลักษณ์อื่นแทนเลือดและการทารุณกรรมได้นะครับ ในแง่ของปมประเด็นทางจิต ผมกลับมองว่าเหตุที่เกิดไม่น่าจะส่งผลกระทบทางจิตใจ จนส่งผลต่อมาให้ตัวละครประพฤติได้เกินเหตุเยี่ยงนั้น .. และสิ่งที่ผมเชื่อว่าคนดูจำนวนมากจะต้องคาใจ
.............................อะไรคือฝัน อะไรคือจริง อะไรคือจินตนาการ ตรงใหนคือหลอน ? ตัวละครไม่ควรสาดใส่เข้ามาอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า บางฉากควรระบุได้ว่าตรงนั้นคือภาพหลอนของใคร หรือเป็นแค่จินตนาการส่วนตัวหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง อาทิเช่น ฉากเด็กโรคจิตที่ใหนไม่รู้เข้ามาลูบคลำๆของใช้ในบ้านก่อนจะโดนฆ่า ? จริงอยู่ที่ปมที่หนังวางไว้อาจจะทำให้นางเอกสติแตกได้ แต่ผมกลับรู้สึกว่ามันยังไม่แรงพอ และปมที่ตัวพระเอกหรือ หนุ่มปิงปิง ที่มีปัญหาทางจิต กลับไม่ได้รับการคลี่คลายว่า เกิดอะไรขึ้นตั้งแต่สมัยเด็กของเค้าหรือเปล่า ถึงได้แสดงออกแบบนั้น ผมเห็นว่าคนทำหนังมีสิทธิที่จะตอบสนองตัณหาตัวเองได้เต็มที่ แต่ต้องมีชั้นเชิงในการนำเสนอด้วย ไม่งั้นก็จะกลายสภาพเป็นเพียงแค่หนังขายแหวะเท่านั้นเอง !! ถ้าจะใส่ว่าตรงใหนคือความจริง หนังต้องทำให้ดูน่าเชื่อถือด้วย แต่ถ้าจะเล่นว่ามันคือภาพหลอน ก็ต้องเก็บรายละเอียดให้ดี ?
.............................ขอชื่นชมน้องนุ่น dfh ที่เล่นหนังแบบเปลืองตัว ไม่ห่วงสวย แต่ถ้าให้ดีควรจะยอมจูบจริงเพื่อความเป็นมืออาชีพ ( ฮา ) ฉากโรคจิตหลายๆฉากที่เล่นคู่กับคุณผู้กำกับปิงปิง เชื่อว่าถ้าหนังได้รับการเผยแพร่ในวงกว้าง คุณน้องอาจจะได้รับการยกย่องเป็นถึงระดับไอค่อนกันเลยทีเดียว ( ฮาได้อีก ) อาจจะมีแฟนๆคลับเจ้าป้าที่ติดตามมาจากหลายเวป อาจจะอินถึงขั้นช่วยตัวเองตามไปด้วยและบางฉากอาจจะกลัวเจ้าป้าจนฉี่แตกรดกางเกงกันเลยล่ะ ไม่รู้ว่าตัวจริงโรคจิตด้วยป่าว ถึงเล่นได้สมบทบาทขนาดนี้ ( ฮารอบ 3 ) ล้อเล่นนะคะ เผื่อมาอ่านเจอ ~ เอ้อ ถ้าเปลี่ยนบทตัวร้ายจากพ่อนางเอก ให้กลายเป็นไอ้พวกถ่อยๆในเวปเสื่อมที่อ่านกระทู้ เสพเวปจนเกิดคลั่งตามสะกดรอยมาแล้วจับท่านเจ้าป้าขึงพืด แล้วทำทารุณกรรมอย่างรุนแรง น่าจะส่งผลกระทบทางอารมณ์มากกว่านะผมว่า จากนั้นก็ให้เจ้าป้าไล่ตามกลับไปตามฆ่าพวกเด็กนรกทีละคน ทีละคน ข่มขืนก่อนแล้วค่อยฆ่า อูยย์ แค่คิดก็เสียว เอ๊ยมันส์แล้วล่ะ เผลอๆทำภาคต่อเป็นหนังไตรภาคกันได้เลยทีเดียว ~
http://www.pandagroup.pantown.com/
วันจันทร์ที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2554
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)