วันศุกร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2553

~ วันหยุดน้อย ภารกิจมีเยอะ จัดสรรเวลาให้พอนี่มันช่างยากเสียจริง ~



.........................ช่วงนี้ต้องทำงานยาวๆๆ แทบจะไม่ค่อยได้หยุดเลย เพราะใช้วันหยุดไปเยอะในช่วงครึ่งปีแรก ต้องบอกว่าเล่นเอาอ่อนเพลียเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าพอสมควรเลยครับ บางทีต้องทำงานอาทิตย์ หรือเกินอาทิตย์ หยุดแค่วันเดียว ปกติผมก็ทำงานเฉลี่ย ห้าวันหยุด 1 วัน แค่นั้น ถ้าทำงานแบบราชการหรือออฟฟิศ ก็คงสบายหน่อย เพราะได้หยุดวันเสาร์ อาทิตย์ แต่ผมทำงานไม่เหมือนชาวบ้าน ก็เลยไม่ได้หยุดตรงกับวันหยุดครอบครัวนักหรอกครับ แต่ก็ต้องทำใจ เพราะช่วงวันหยุดคือวันทำเงินทำทองอยู่แล้ว ขืนไปหยุดบ่อยๆก็กินแกลบพอดี อย่างเดือนนี้ก็เลือกหยุดวันเสาร์ ไปตั้งสองเสาร์ เพราะจะไปเชียร์บอลเชียงรายเตะนอกบ้านน่ะครับ เลยยอมสละวันหยุด

.........................เมื่อวานทีแรกกะว่าจะไปดูหนังสักหน่อย แต่คุณนายอารมณ์ไม่ค่อยดี ก็เลยต้องรีบออกจากบ้านไม่ให้เป็นการเสียเวลา พาตัวเองไปทำพาสปอร์ตเล่มใหม่ ที่กรมการกงศุล แถวๆแจ้งวัฒนะ ซอย 9 ก็ต้องบอกว่าสถานีโอ่โถง และมีบริการที่รวดเร็วฉับไว น่าจะเป็นหน่วยงานราชการหนึ่งในไม่กี่ที่ ที่บูรณาการตัวเองจนถึงขีดสูงสุด มันเป็นอะไรที่หายากมากนะครับ แบบว่าจัดเตรียมเจ้าหน้าที่ไว้เป็นระบบระเบียบ เดินตรงเข้าไปก็ทำเรื่องราวให้มันเสร็จได้เลย ไม่ต้องเสียเวลาต่อคิว หรือจัดแจงเอกสารให้มันวุ่นวายเหมือนหน่วยงานราชการที่อื่นๆ อยากให้ที่อื่นๆได้มาดูงานที่นี่จริงๆ ทำอะไรให้มันเรียบง่าย รวดเร็ว สะดวกสบาย เหมือนที่กรมการกงศุลนี้บ้าง

.........................เสียเวลาไม่ถึง 20 นาทีก็จัดการทำพาสปอร์ตเล่มใหม่เสร็จเรียบร้อย อีกสามวันก็มารับได้เลย หรือจะรอรับที่บ้านก็ได้ถ้าขี้เกียจมา เสร็จภารกิจแรก ผมก็ขับรถออกเดินทางต่อ ขึ้นทางด่วนตรงแจ้งวัฒนะ ไปลงยมราช มองเห็นความวุ่นวายตรงด่านจ่ายตังเหมือนกันที่เขาแบ่งแยกช่องไว้ให้กับ Easy Pass ที่กำลังเป็นข่าวนั่นแหละ จริงๆช่องอีซี่ ทำไว้ช่องเดียวก็พอมั้ง ไม่เห็นรถเข้าไปใช้บริการกันเท่าไหร่เลย ขนาดไปตอนช่วงไม่เร่งรีบ ยังต้องรอคิวขนาดนั้น ถ้าเป็นช่วงรถติดไม่อยากจะคิดเลยพับผ่าว่าจะหงุดหงิดได้ขนาดใหน ? เสียเวลาไม่เยอะก็มาโผล่แถวๆราชดำเนิน ข้ามพระรามแปดไปฝั่งปิ่นเกล้า แวะไปยังร้านล้างตู้แอร์รถยนต์ กะจะไปล้างแอร์สักหน่อย ปรากฏว่า ราคามันพุ่งขึ้นไปถึง 1200 ( เมื่อก่อน 400 บาท ) เลยเปลี่ยนใจยังไม่ทำดีกว่า

.........................ขับรถต่อไปโรงพยาบาลยันฮี รถติดพอสมควรเหมือนกัน เพราะมีการก่อสร้างอะไรแถวๆนั้นน่ะแหละ ไปถึงก็เข้าไปเช็คอิน เอ้ย ไปติดต่อเจ้าหน้าที่ก่อน ปรากฏว่าโดนวัดความดันด้วยผมบอกว่า ผมมาขูดหินปูนนะเฟ้ย จะมาวัดความดันทำบ้าอะไร ( เริ่มสังหรณ์อะไรแปลกๆแล้ว ) ถามเค้าว่าจะได้ขูดกี่โมง นานหรือเปล่า กี่คิว ขณะนั้น 11.30 น. เค้าว่าสามคิว ประมาณครึ่งชั่วโมง ก็เลยไปทานข้าวที่ฟู๊ดเซนเตอร์ก่อน อาหารก็งั้นๆครับ ฟู๊ดเซนเตอร์ต้องเดินออกไปนอกตัวโรงบาลนะครับ ถ้าไปกินที่ร้านอาหารของโรงพยาบาล บรรยากาศดีมาก แต่ราคาอาหารแพงกว่าฟู๊ดคอร์ทเซนทรัลอีกครับ ขอบอก !! กลับมาถึงโรงบาล ก็รอคิวอีกพักใหญ่ๆ สงสัยคงจะโดนแซงคิวไปแหง๋ๆ โทษฐานไม่นั่งรอคิวอยู่ที่แถวๆเคาเตอร์ พยาบาล ?

.........................เที่ยงเศษๆก็ได้เข้าไปขูดหินปูนกับคุณหมอผู้หญิง โอ้ นึกว่าจะสบายๆ เสียวๆเหมือนที่เห็นในหนังโป๊ เอ๊ย เหมือนครั้งที่ผ่านๆมา จริงๆผมชอบนะขูดหินปูน ปกติที่ติดใจโรงพยาบาลยันฮี เพราะเคยทำแต่ที่นี่แล้วคุณหมอเค้าก็ทำดี แบบว่ามือเบา มาคราวนี้ โอ้โฮ ไม่รู้คุณหมอหงุดหงิดอะไรมาหรือเปล่า หรือว่าหินปูนหมักหมมในปากเยอะไปหน่อยก็ไม่ทราบ เลยโดนซะยังกะคนงานก่อสร้างมาขุดเจาะในปากแน่ะ แถมนานมากกว่าจะได้บ้วนปากสักที เล่นเอาเมื่อยปากไปหมด ระบมกันเลยทีเดียว กลับมาจับไข้ ต้องซัดพาราไปสองเม็ดเลย ? เมื่อคืนเข้านอนไว ยังรู้สึกผวาๆอยู่เลย เหมือนมีใครเอาอะไรมางัดปาก ขูดๆซอกฟัน มันเหมือนภาพติดตาน่ะ ขนาดเค้าเอาผ้าคลุมตาไว้แล้วนะเนี่ย ? เรียกว่าติดอยู่ในประสาทสัมผัสมากกว่ามังครับ

ป.ล. ยาวไปแล้ว ไว้อัพบล็อคใหม่วันหลังละกันนะครับ คุยกันต่อเชิญคลิกมาบ้านผมได้

www.pandagroup.pantown.com

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น